2024
The number of varieties of fruits and vegetables on our planet decreased by 93 percent in the 20th century alone. This alarming trend is evident as studies show that the number of lettuce varieties has decreased from 497 to just 36 varieties and beet varieties from 288 to just 17, etc. It is uncertain that what we will eat in the future will count as food if this trend continues. These consequences can be attributed to the concept of economic growth that is more often associated with organizations such as Monsanto, Bayer and the Bill & Melinda Gates Foundation that are technologicalizing our food for profit. The global cultivation market is estimated to have increased by 9.9% by 2022 and will reach approximately $78.7 billion. About $400 billion of taxpayer money is directed annually to maintain the industrialized global food system. Farmers are victims of this system and are tricked into buying genetically modified seeds, pesticides and fertilizers that contain toxic chemicals such as fossil fuels, nitrogen, atrazine, BHC and heavy metals. The chemical companies push the idea that we need chemicals to grow food, but the reason our food has dwindled over the years is because of this monopoly that runs on genetically modified seeds and the same chemicals that kill the soil microbes, there to remove vital nutrients for our bodies. Industrialized farming has now become a traditional farming method in most parts of the world. this method of cultivation is often in the eyes of farmers the most economical option that gives the highest yield, but is it so when the methods are at the expense of biological diversity, which ultimately leads to soil degradation. The soil becomes dependent on these substances and builds up tollerance, as a result, considerably more substances are sprayed now than in the past. The toxins used on traditional farms end up in the water cycle and as a result they end up in places like fields where organic farming takes place, where the cows gnaw the grass, where the fish swim the sea and of course eventually our bodies. 95 percent of the Earth's land could be degraded by 2050 if we continue on this path. It can be said that farmers who choose this traditional farming method are at the mercy of a few companies that use their tricks to advance their interests. on the other hand, there is a lot of pressure on farmers around the world to reduce the use of nitrogen fertilizers in the name of climate change, but instead of helping them to convert to organic farming, a carbon tax is imposed and price increases on the pesticides that farmers desperately depend on to maintain their profit that barely sustains their farming. these price increases are not going to fix climate issues or food security issues, they do nothing but create more pressure and hardship on farmers, which creates scope for big companies to buy the lands that farmers give up due to pressure. There seems to be a certain totalitarian intent behind centralising farming and our food in this manner, like Henry Kissenger quoted: whoever has power over food has power over people. The remedy to these crises seems to require more than just technical, financial or political solutions. these crises appear to be surface symptoms of the human ego. excessive rationalism and the tendency to objectify nature are factors that hinder our ability to understand and experience nature and our actual relationship with it. from that mindset comes the need to overcome and control "it" Humans are an integral part of the ecosystem, therefore what we do to nature we do to our selves. It can be said that we are disconnecting from nature as well as other human beings on a physical, emotional and spiritual level. that development can also be called; Transhumanism (the belief or theory that humanity can evolve beyond physical and mental needs, with the help of science and technology). In a world where economic growth has become a contradiction to ecological harmony, perhaps it is time to redefine, or rather remind ourselves the mening of the definition; Economic Growth. The words economy and ecology come from the same root (eco) which is derived from the Greek word Oikos, which means Earth/dwelling place. The second part of the word (logy/nomy) comes from the word logos, which signifies knowledge/principle, resulting in: "the knowledge or princeple of earth" This linguistic connection is a stark reminder that genuine prosperity lies in the well-being of our planet - its ecosystems, seed and soil.
Fjöldi afbrigða af ávöxtum og grænmeti hefur fækkaði um 93 prósent á 20. öldinni einni saman. Þessi þróun er ljóslifandi þar sem rannsóknir sýna að salattegundum hefur fækkað úr 497 í aðeins 36 tegundir og rófuafbrigðum hefur fækkað 288 í aðeins 17 o.s.frv. Óvíst er að það sem við munum nærast á í framtíðinni verði talið sem matvæli ef þessi þróun heldur áfram. Þessar afleiðingar má rekja til hugmyndarinnar um hagvöxt sem oftast tengist fyrirtækjum eins og Monsanto, Bayer og Bill & Melinda Gates stofnuninni sem einkavæðir landbúnaðinn í hagnaðarskyni. Áætlað er að alþjóðlegur markaður ræktunnar hafi aukist um 9,9% árið 2022 og nái um það bil 78,7 milljörðum dollara. Um 400 milljörðum dollara af peningum skattgreiðenda er árlega ráðstafað iðnvædda alþjóðlega matvælakerfinu. Bændur eru fórnarlömb þessa kerfis og láta blekkjast til að kaupa fræ sem eru erfðabreytt, skordýraeitur og áburð sem inniheldur eitruð efni eins og jarðefnaeldsneyti, köfnunarefni, atrasín, BHC og þungmálma. Efnafyrirtækin ýta undir þá hugmynd að við þurfum kemísk efni til að rækta matvæli, en ástæðan fyrir því að dregið hefur úr afbrigðum matjurta er vegna þessarar einokunnar sem gengur út á erfðabreytt fræ og sömu efni og drepa örverur jarðvegsins og ræna hann mikilvægum næringarefnum sem líkami okkar þarfnast. Iðnvæddur búskapur er nú orðinn að hefðbundinni búskaparaðferð víðast hvar í heiminum. Þessi ræktunaraðferð er oft í augum bænda hagkvæmasti kosturinn sem skilar mestum árangri en er það svo þegar aðferðirnar eru á kostnað líffræðilegs fjölbreytileika sem leiðir að lokum til niðurbrots jarðvegsins. Jarðvegurinn verður háður þessum efnum og byggir upp þol og af því leiðir að töluvert meira af efnum þarf til að sprauta nú en áður fyrr. Eiturefnin sem notuð eru á hefðbundnum bæjum enda í hringrás vatnsins og þar af leiðandi lenda þau á stöðum eins og túnum þar sem lífræn ræktun fer fram, þar sem kýrnar bíta grasið, í sjóinn þar sem fiskarnir synda og auðvitað að lokum í líkama okkar. Það má segja að við stöndum í flöskuhálsinum hvað varðar framtíð landbúnaðar þar sem rannsóknir benda til þess að við eigum með þessu áframhaldi 70-100 uppskerur eftir þangað til að allur jarðvegur verður ónothæfur fyrir landbúnað. Það má segja að bændur sem kjósa þessa hefðbundnu búskaparaðferð séu á miskunn örfárra fyrirtækja sem beita brögðum til að fá fram sínum hagsmunum. Hinsvegar er mikill þrýstingur lagður á bændur út um allan heim til að minnka notkun á köfnunarefnisáburði í nafni loftlagsmála, en ekki er þeim veittur stuðningur í þessari umbreytingu yfir í lífrænan búskap heldur eru lagðir kolefnisskattar og verðhækkanir á varnarefni og áburði sem bændur þurfa til að viðhalda þeim litla gróða til að framfleyta sínum búskap. Þessar verðhækkanir laga ekki lofltagsmálin né fæðuöryggismálin þær gera ekkert annað en að leggja aukið álag á bændur, sem skapar svigrúm fyrir stórfyrirtæki að kaupa löndin sem bændur gefast upp á vegna þrýstings. Það virðist vera ákveðin ásetningur alræðishyggju á bak við það að einkavæða búskapinn og matinn okkar með þessum hætti. Þessar krísur virðast þurfa meiri úrræði en aðeins tæknilegar, fjárhagslegar eða pólitískar lausnir. Þessar krísur birtast sem yfirborðseinkenni sem stafa af sjálfshyggju mannsins. Óhófleg rökhyggja og tilhneigingin til að hlutgera náttúruna eru þættir sem hindra getu okkar til að skilja og upplifa náttúruna og raunverulegt samband okkar við hana. frá þessu hugarfari kemur þörfin til að stjórna henni eins og hún sé einhverskonar vél sem þarfnast lagfæringar. við eru órjúfanlegur hluti af vistkerfinu, þar af leiðandi gerum við okkur sjálfum það sem við gerum því. Þessa þróun mætti líka kalla; Transhumanisma sem er trúin eða kenningin um að mannkynið geti þróast út fyrir líkamlegar og andlegar þarfir, með hjálp vísinda og tækni. Í heimi þar sem hagvöxtur er orðin að mótsögn við vistfræðilega sátt, er kanski orðið tímabært að endurskilgreina eða minna okkur á upprunalegu skilgreiningu Hagvaxtar. Orðin hagkerfi/economy og vistfræði/ecology koma frá sömu rót (eco) sem er dregið af gríska orðinu Oikos, sem táknar Jörðina/bústaður einnig þýðir eco vistkerfi. Seinni hluti orðsins (logy/nomy) kemur frá orðinu logos, sem táknar þekkingu/lögmál, sem leiðir til: "þekkingu jarðar” Þessi tungumálatenging er áberandi áminning um að ósvikin velmegun felst í velferð pláneturnar okkar - vistkerfum hennar, líffræðilegum fjölbreytileika, fræjum og jarðvegi.
panta rhei
wip
_gif.gif)
